In een stuk van animatie zijn er honderden van frames.

Typisch, ze zijn ingedeeld op een vel blootstelling. Het blad wordt beschreven, voor elk stuk van kunstwerk gebruikt, op welk frame de kunst voor het eerst is gebruikt, wat gebeurt er met het (op basis van het frame voor frame) terwijl het wordt gebruikt, en op welk frame het verdwijnt. Ook aangetekend op het blad, voor elk frame, zijn wijzigingen in het systeem van de animatie (animatie tabel, camera, lichten, enz.). Blootstelling lakens op de PictureMaker zijn gemaakt met behulp van de SEQ-programma, en zijn enigszins anders georganiseerd dan traditionele bladen, om het beste gebruik van de computer. Elk niveau (of laag, of vliegtuig) kan een van drie types zijn: afbeelding (een bestand van pixelwaarden), object (een 3D database en animatie pad) en expliciete opdracht (een PictureMaker opdracht modus opdracht). Elk niveau geeft een begin van en de duur (eindframe) en de computer houdt spoor van alle niveaus met betrekking tot hun overlappingen in tijd en ruimte.