Het gebruik van chemicaliën (drugs of medicijnen) te doden kwaadaardige cellen. Vele soorten chemicaliën zijn ontwikkeld voor dit doel, en de meeste handelen te verwonden het DNA van de kankercellen. Wanneer het DNA is gewond, de cellen niet kunnen groeien of te overleven. Succesvol chemotherapie is afhankelijk van het feit dat kwaadaardige cellen enigszins gevoeliger voor de chemische stoffen dan normale cellen zijn. Omdat de cellen van het darmkanaal, de huid, beenmerg en de haarfollikels bijzonder gevoelig voor deze chemische stoffen alsook zijn, schade aan deze organen zorgt ervoor dat de voorkomende bijwerkingen van chemotherapie: mond zweren en haaruitval. Combinaties van verschillende drugs

artsen over het algemeen gebruiken om kwaadaardige cellen doden. Combineren medicijnen die beschikken over verschillende mechanismen van actie helpt te voorkomen dat resistentie tegen geneesmiddelen. Combinatie therapie wordt meestal gegeven in cycli die drie tot vier weken duren. Sommige drugs zijn voortdurend gegeven voor meerdere dagen, terwijl anderen worden gebruikt in een onderbroken mode voor slechts een paar dagen tijdens de cyclus. Twee verschillende drug combinaties soms op alternatieve cycli worden toegediend. Beslissingen over het type van therapie te gebruiken zijn gebaseerd op de duur van de drug effect, de patiënt tolerantie van de drug en de handhaving van passende beschermingsniveaus van de drug in bloed of weefsels. Behandeling kan bestaan uit zes of meer cycli, duurzame van vier naar twaalf maanden. Chemotherapie drugs zijn opgelost in vloeistof en meestal toegediend aan de patiënt door middel van een perifere intraveneuze (IV) lijn. Is het mogelijk dat een haven, een centrale lijn of een percutaneously ingevoegde centrale veneuze catheter'known als een "PICC" of "PIC" line'may voor sommige patiënten worden gebruikt.