Een Latijnse term zin "god uit een machine". In Griekse drama, was een god vaak verlaagd op het podium met een mechanisme dat een soort loswikkelen het perceel te redden van de held. In het verlengde daarvan, de term verwijst naar een kunstmatige apparaat of toeval gebruikt om te brengen over een handige en eenvoudige oplossing voor een perceel. Dit is een gemeenschappelijk apparaat in melodramas en omvat dergelijke gelukkig omstandigheden als de plotselinge ontvangst van een erfenis op te slaan van de familieboerderij of een last minute uitstel van executie. De deus ex machina steevast beloont de deugdzame en straft kwaaddoeners.

Voorbeelden van deus ex machina zijn koning Louis XIV in Jean-Baptiste Moliere Tartuffe en koningin Victoria in The Pirates of Penzance door William Gilbert en Arthur Sullivan. Bertolt Brecht is een parodie op het misbruik van dergelijke apparaten in de sluiting van zijn Driestuiversopera.