Een Unicode-codering formulier wijst elke Unicode scalaire waarde toe aan een reeks unieke code eenheid. De Unicode-standaard definieert drie Unicode coderen vormen: UTF-8, UTF-16 en UTF-32.

• Om historische redenen, de Unicode coderen formulieren ook zijn bedoeld als Unicode (UCS) transformatie formaten (UTF). Dat de term eigenlijk dubbelzinnig tussen het gebruik ervan is voor het coderen van formulieren en codering van regelingen.
• De toewijzing van de reeks Unicode scalaire waarden aan de set van code sequenties van de eenheid voor een Unicode-codering formulier is one-to-one. Deze eigenschap garandeert dat er altijd een omgekeerde toewijzing kan worden afgeleid. Gezien de toewijzing van een willekeurige Unicode scalaire waarde in een bepaalde code eenheid reeks voor een bepaalde codering formulier, een kunt ontlenen de oorspronkelijke Unicode scalaire waarde ondubbelzinnig de volgorde van die eenheid.
• De toewijzing van de reeks Unicode scalaire waarden aan de set van code sequenties van de eenheid voor een Unicode-codering formulier is niet op. Met andere woorden, voor een gegeven coderen formulier, bestaan er code eenheid sequenties die geen bijbehorende Unicode scalaire waarde hebben.
• Om ervoor te zorgen dat de toewijzing voor een Unicode-codering formulier one-to-one is, alle Unicode scalaire waarden, met inbegrip van die overeenkomt met noncharacter codepunten en niet-toegewezen codepunten, moeten worden toegewezen aan unieke code eenheid sequenties. Merk op dat deze eis zich niet uitstrekt tot hoge-surrogaat en lage-surrogaat code-points, die per definitie in de reeks van Unicode scalaire waarden worden uitgesloten.