De transformatie, via fotosynthese in de oceaan oppervlakte laag van plantencellen (voornamelijk fytoplankton), opgeloste anorganische koolstof (DIC) in biogene koolstof, met inbegrip van, bijvoorbeeld, de CaCO ³ in shells van coccolithophorids. De integratie van de terugkeer van de anorganische koolstof veel van het CO ² in de bovenlaag via ademhaling, maar een belangrijke fractie vestigt zich onder de belangrijkste thermocline fotosynthetische organismen . Dit is een oceanische wastafel voor atmosferische CO ² waar een regen van kleine puin bestaande uit fytoplankton schelpen en zoöplankton fecale pellets en molts zinken van de oppervlaktewateren van de Oceaan. Deze deeltjes verwijderen POC zinken van oppervlakte gemengde lagen in gestratificeerde, relatief diepe lagen waar, op een tijdschaal van millenial, het is niet langer gevoelig uit te wisselen met de atmosfeer. Deeltjes kwestie op deze manier verwijderd heet export flux.

Geschat wordt dat 75% van het verschil in DIC concentratie tussen de oppervlakte en diepe oceanen is te wijten aan de biologische pomp. Als deze pomp werden uitgeschakeld, de koolstof vrijgegeven van de diepe oceaan zoals het geëquilibreerd met de atmosfeer zou meer dan het dubbele van de CO2-concentratie in de atmosfeer. Op een wereldwijde schaal, de neerwaartse vervoer van CO ² door de fysieke (d.w.z. verticale vervoer van CO ²-beladen water) en biologische pompen bedraagt ongeveer 102 Gt C yr ^-1. De opwaartse fysieke vervoer is ongeveer 100 Gt C yr ^-1, waardoor een netto benutting van ongeveer 2 Gt C yr ^-1.