Een abstracte entiteit op basis van prototypische patronen gevonden in uitingen. Met andere woorden, een zin is een idealisering die bloedverwanten eigenschappen, vaak gepresenteerd in termen van grammaticale structuur heeft. Bijvoorbeeld een definitie van het (een Engels) zin kan bestaan uit de formule: S →NP VP. In deze formule van ' staat voor zin, 'NP' voor onderwerp nominale constituent en 'VP' voor de verbale woordgroep of predikaat met informatie over het onderwerp NP. De notie van een zin, terwijl op basis van prototypische patronen gevonden in uitingen, is niet hetzelfde als een uiting. Veel van de formele taalkunde heeft bezorgd met de eigenschappen van taal te produceren grammaticaal juist opgemaakte zinnen modelleren. Meestal cognitieve taalkunde wordt weinig nadruk gelegd op de zin als een theoretische entiteit. Daarentegen de notie van een gebeurtenis van het gebruik of de uiting staat centraal in de cognitieve vooruitzichten.