Energie uit die kwestie in de vorm van kleine snelbewegende deeltjes (deeltjes alpha, beta-deeltjes en neutronen) of pulserende elektromagnetische stralen of golven (gamma stralen) uitgezonden van de kernen van unstable radioactieve atomen. Alle materie bestaat uit atomen, die zijn samengesteld uit verschillende delen; de kern bevat minuut deeltjes genaamd protonen en neutronen en buitenste schil van het atoom bevat andere deeltjes genaamd elektronen. De kern draagt een positieve elektrische lading, terwijl de elektronen een negatieve elektrische lading dragen. Deze krachten werken naar een sterke, stabiele evenwicht door het wegwerken van overtollige Atoomenergie (radioactiviteit). In dat proces, unstable radioactieve kernen energie en deze spontane emissie uitstoten kunnen heet nucleaire straling. Alle soorten nucleaire straling zijn ook ioniserende straling, maar het omgekeerde is niet noodzakelijkerwijs het geval; bijvoorbeeld, x-stralen zijn een soort ioniserende straling, maar ze zijn niet nucleaire straling, omdat zij niet afkomstig van de atoomkernen zijn. Bovendien sommige elementen zijn natuurlijk radioactieve, zoals hun kernen nucleaire straling als gevolg van radioactief verval uitstoten, maar anderen worden veroorzaakt te worden door in een reactor wordt bestraald radioactieve. Natuurlijk voorkomende radioactieve straling is niet te onderscheiden van geïnduceerde straling.