Een subveld van de taalkunde dat studies en classificeert talen volgens hun structurele kenmerken. Het doel is te beschrijven en verklaren de gemeenschappelijke eigenschappen en de structurele diversiteit van de wereldtalen. Het omvat drie subdisciplines: kwalitatieve typologie, die zich met de kwestie bezighoudt van het vergelijken van talen en binnen-taal variantie; kwantitatieve typologie, die zich met de distributie van structurele patronen in's werelds talen bezighoudt; en theoretische typologie, vandaar deze distributies.