Een controversiële stop-en zoekconfiguratie waarmee een politieagent tijdelijk vast iemand en pat beneden de persoon bovenkleding wanneer er specifieke en articulable feiten. Dergelijke feiten alleen maar hoeft te maken van een redelijke politieagent te geloven dat een persoon is gewapende en gevaarlijke . De officier niet hoeft te articuleren of identificeren van de specifieke misdaad die hij/zij denkt is gepleegd, dat alleen dat een reeks van feitelijke omstandigheden bestaan die een redelijk vermoeden bestaat dat criminele activiteit plaatsvindt zou leiden. Redelijkerwijs kan worden vermoed is één stap hieronder waarschijnlijke oorzaak en een stap boven een voorgevoel.

A frisk per definitie is een type zoekactie waarvoor legaal stilstand. Is het het beste beschouwd als een afzonderlijke wet, maar in de praktijk een verdachte die weigert te vragen in een stop kan verstrekken de officier met voldoende rechtvaardiging om frisk. A frisk mag niet voor iets anders dan een gevaarlijk wapen of contrabande. Echter als andere titels, als een veronderstelde drug container, voelde, het kan worden overgenomen door de officier onder de doctrine van "gewone feel". De test voor plain gevoel is dat het item gesmokkelde aard "meteen in het oog".

Op 12 augustus 2013 NYPD van "stop and frisk" ongrondwettig werd geregeerd door Amerikaanse District rechter Shira Scheindlin.