Een formele idioom bestudeerd door Charles Fillmore, Paul Kay en Catherine O'Connor ter ondersteuning van hun theorie van constructiegrammatica (1).

De laat staan bouw kan worden beschreven in termen van haar syntactische, semantische en pragmatische eigenschappen, waarvan sommige zijn regelmatige en waarvan sommige zijn eigenzinnige.Bouw

de laat staan regelmatige syntactische eigenschappen worden weergegeven en wordt gekenmerkt door de aanwezigheid van de coördinatie combinatie laat staan, die twee prosodically prominente (stress) expressies coördineert. Deze constructie wordt geïllustreerd door de zin in (1) hieronder. In dit voorbeeld zijn de expressies elementaire rekenkundige en Geavanceerde algebra (aangeduid als A en B respectievelijk) zijn prosodically prominente en worden gecoördineerd door laat staan.

1. John elementaire rekenkundige niet begrijpen, laat staan geavanceerde algebra A B In semantische termen, de bouw heeft de idiosyncratische eigenschap dat de gecoördineerde expressies worden geïnterpreteerd als contrast punten op een schaal, waar de tweede logische conjunctie (Geavanceerde algebra) meer nadrukkelijke kracht dan de eerste (elementaire rekenkundige heeft). In het kader van vragen over John's greep van geavanceerde algebra, als gevolg van de laat staan bouw, brengt de uiting in (1) de informatie omdat John niet elementaire rekenkundige begrijpt, hij nog minder waarschijnlijk is te begrijpen geavanceerde algebra. Dit berust op de veronderstelling dat begrip elementaire rekenkundige is een voorwaarde voor begrip geavanceerde algebra.

Niet alleen doet de bouw verwerpen een bepaald propositie (bij voorbeeld, die John begrijpt geavanceerde algebra), maar het doet dit door het verstrekken van meer relevante informatie. De relevante informatie wordt een implicational schaal tussen de expressies conjoined door laat staan, en heeft betrekking op de eerste logische conjunctie (A). Als John begrijpt niet (A) Dit betekent dat hij niet (B begrijpt). De pragmatische impact van deze constructie is dat door eerste afwijzing van een zwakkere propositie, de stelling dat onze aandacht gericht op (bijvoorbeeld of John begrijpt geavanceerde algebra) is krachtiger genegeerde dan het anders zou zijn geweest.