Descartes argumenten leidde (Zie Cartesiaanse twijfel) vele filosofen (vooral logische empiristen) te nemen fenomenalisme en solipsisme. Wittgenstein argumenteert (tegen dit) dat zulk een mening komt neer op een geloof in een in wezen privé taal (de taal waarin de phenominalist-solipsisme filosoof wat hij weet stelt, dat wil zeggen, de inhoud van zijn zuiver persoonlijke ervaring). En Wittenstein betoogt dat een zuiver privé-taal echt onmogelijk is (taal is in wezen objectual en sociale aard.)