De systematische nummeringssysteem oorspronkelijk gemaakt door de Du Pont Chemical Company in de vroege jaren 1930, die is nu de standaard methode in de naamgeving van chloorfluorkoolwaterstoffen (CFK's). Chloorfluorkoolstoffen, zoals dichlorodifluoromethane (CCl ₂ F ₂), en trichlorofluorocarbon (CCl ₃ F), kregen de bijnamen CFC-12 en CFC-11, respectievelijk door Du Pont zodat ze gemakkelijker kunnen worden onthouden. Om de chemische structuur van een chloorfluorkoolwaterstoffen ontlenen de gemeenschappelijke naam, de regel van 90 Staten dat u 90 aan het nummer aan het einde van de naam toevoegen zou. In het geval van Chloorfluorkoolstof-12, 90 + 12 om 102 toevoegen. De honderden plaats, in dit voorbeeld vertegenwoordigt het aantal koolstof-atomen in het molecuul. De tientallen plaats, de 0, vertegenwoordigt het aantal waterstofatomen in het molecuul, en de plaats degenen vertegenwoordigt het aantal fluor atomen in het molecuul. Volgens de regel van 90, CFC-12 heeft 1 koolstofatoom, 0 waterstofatomen en 2 fluor atomen. De finale van de rechtsstaat 90 aspect heeft betrekking op de noodzaak van koolstof vormen vier obligaties. Als, na het waterstof en fluor atomen aan toe te wijzen, het koolstofatoom nog steeds vereist meer obligaties te bereiken van de vereiste vier, deze obligaties zal worden om chlooratomen. Tot nu toe, de één koolstofatoom van Chloorfluorkoolstof-12 heeft alleen gevormd twee obligaties, beide met fluor atomen. Aldus de resterende twee obligaties moet chlooratomen. Analoog, CFC-11 de chemische formule is CCl ₃ F.