Schrijvers op organisatie-theorie vanuit het oogpunt van menselijke relaties (zoals Argyris en McGregor) hebben voorgesteld dat een organisatie gezonde zijn kan of ongezonde, net als een van haar individuele leden. Hun criteria voor het beoordelen van organisatorische gezondheid parallellen aanvaard criteria voor individuele geestelijke gezondheid, als volgt: (1) werkelijkheid testen-de mogelijkheid om te zien wat er echt gebeurt in het milieu en hoe dit dreigt te hebben van de organisatie; (2) aanpasbaarheid – de mogelijkheid om te reageren op een veranderende omgeving; (3) identiteit – de mate waarin leden duidelijk op wat de organisatie is, waar het voor staat en wat de doelen zijn. Onderbouwing van deze criteria is de cruciale noodzaak van integratie zodat verschillende delen van de organisatie niet in strijd met elkaar – een zeker teken van zowel individuele en organisatorische pathologie zijn.