Verstrooiing van straling, meestal elektromagnetische maar eventueel akoestische, door een array van objecten (bijvoorbeeld, atomen, moleculen, deeltjes) die elk is enthousiast om scatter (radiate) niet alleen door een externe bron, maar ook door de verspreide straling van de andere objecten in de matrix. Meerdere verstrooiing onderscheidt zich van één verstrooiing, een idealisering strikt gerealiseerd alleen met een enkel object opgewonden door een oneindig verre bron. Verstrooiing als gevolg uitsluitend van excitatie door de externe bron wordt soms aangeduid als primaire verstrooiing, de resterende verstrooiing als secundaire verstrooiing, die misleidend is in dat het kan worden ontleed in een oneindige reeks van primaire, secundaire, tertiaire, en hogere-orde verstrooiing. Meerdere verstrooiing kan worden ingedeeld volgens de eigenschappen van de samenhang van de array en de externe bron. Voor onsamenhangend meerdere verstrooiing, fase verschillen van verspreide golven zijn willekeurig, en verspreide bevoegdheden zijn additief. Voor coherente meerdere verstrooiing, fase verschillen van verspreide golven zijn niet willekeurig, en verspreide velden zijn additief. Onsamenhangend en coherente meerdere verstrooiing zijn idealisaties. Een voorbeeld van (voornamelijk) onsamenhangend meerdere verstrooiing is verstrooiing van zonlicht door dik wolken. Een voorbeeld van (meestal) samenhangende meerdere verstrooiing is spiegelende reflectie door een glas water. Verstrooiing door een enkele wolk droplet is een voorbeeld van verstrooiing door een coherente matrix samen de watermoleculen in de droplet stick (samenhangen) in die zin dat de fase verschillen tussen hun individuele verspreide golven zijn vaste overwegende dat verstrooiing door de gehele wolk is onsamenhangend in die zin dat voor druppels gescheiden door willekeurige afstanden groot in vergelijking met de golflengte, de fase verschillen tussen golven verspreid door individuele druppels zijn in wezen willekeurig.