In het algemeen, het klimaat van hoge waterstand. Berg klimaten van die van de omringende laaglanden onderscheiden zich door het vertrek van hun kenmerken, en de één gemeenschappelijke basis voor dit onderscheid is dat van de atmosferische rarefaction. Afgezien van dit, grote verscheidenheid is geïntroduceerd door verschillen in breedte, hoogte en blootstelling aan de zon. Dus , bestaat er geen enkele, duidelijk omschreven, bergklimaat. De meest voorkomende klimatologische resultaten van grote hoogte zijn die van verminderde druk, verminderde zuurstof beschikbaarheid, verminderde temperatuur en verhoogde insolatie; de laatste twee combineren tot een typische "hete zon en koude schaduw" voorwaarde. Neerslag is zwaarder op de Bovenwindse kant van een berg barrière dan op het Benedenwindse (orografische neerslag), en op de Bovenwindse kant die het verhoogt naar boven aan de zone van de maximale neerslag, dan weer afneemt. Op vele tropische bergen die de forest zone breidt in het niveau van de gemiddelde wolk hoogte, die veroorzaakt een uiterst vochtige klimaat en produceert het zogenaamde mist forest. De orografie geeft aanleiding tot veel lokale winden, hoofd onder die de foehn, de berg en dal winden, berg-gap winden en top winden van vele soorten zijn. Grote belangstelling in berg klimaat heeft gecentreerd in de relatief goed-bevolkt, equatoriale Andes. Er, vier zones hoogte zijn met scheidingstekens: tierra caliente (warm land); tierra tamplada (gematigde land); tierra fria (cool land); en tierra helada (land van vorst).