Het nastreven van lexicografie is verdeeld in twee verwante disciplines:

• praktische lexicografie is de kunst of het vaartuig van compileren, schrijven en bewerken van woordenboeken.
• Theoretische lexicografie is de scholary discipline van analyseren en beschrijven de semantische relaties binnen het lexicon (vocabulaire) van een taal en ontwikkelen van de theorieën van woordenboek componenten en structuren koppelen van de gegevens in woordenboeken. Dit is soms metalexicography genoemd.

Algemene lexicografie richt zich op ontwerp, compilatie, gebruik en evaluatie van algemene woordenboeken, d.w.z. woordenlijsten die in het algemeen vindt u een beschrijving van de taal gebruiken. Een dergelijke woordenlijst heet gewoonlijk een algemene woordenlijst of LGP woordenboek. Specialized lexicografie richt zich op ontwerp, compilatie, gebruik en evaluatie van specifieke woordenlijsten, d.w.z. woordenlijsten die zijn gewijd aan een (relatief beperkt) aantal linguïstische en feitelijke elementen van één of meer gespecialiseerde onderwerp velden, bijvoorbeeld juridische lexicografie. Een dergelijke woordenboek is meestal een gespecialiseerde woordenboek of LSP woordenboek genoemd.

Er is wat onenigheid over de definitie van lexicologie, als onderscheiden van lexicografie. Sommige "lexicologie" gebruiken als een synoniem voor theoretische lexicografie; anderen te betekenen een tak van taalwetenschap die betrekking hebben op de inventaris van woorden in een bepaalde taal gebruiken.

Het is nu algemeen aanvaard dat lexicografie een wetenschappelijke discipline in zijn eigen recht en niet een deeltak van de taalkunde is.