Een kritisch bedreigde soorten van felid native aan het Iberisch schiereiland in Zuid-Europa. Het is een van de meest bedreigde soorten van de kat in de wereld. Volgens de behoud groep SOS Lynx, als de Iberische lynx stierf uit, zou het de eerste katachtige soorten uitgestorven sinds de prehistorie. De soorten werd voorheen geclassificeerd als een ondersoort van de Euraziatische lynx, maar wordt nu beschouwd als een aparte soort. Beide soorten opgetreden samen in Midden-Europa in het Pleistoceen, gescheiden door habitat keuze. De Iberische lynx wordt verondersteld te zijn geëvolueerd van Lynx issiodorensis.

In de meeste opzichten, de Iberische lynx lijkt op andere soorten lynx, met een korte staart, getufte oren en een ruff van bont onder de kin. Terwijl de Euraziatische lynx draagt eerder pallid markeringen, de Iberische lynx heeft distinctieve, leopard-achtige plekken met een vacht die vaak licht grijs of verschillende tinten van licht bruin-geel. De vacht is ook aanzienlijk korter dan in andere lynxen, die meestal aan koudere omgevingen aangepast zijn. Sommige westerse bevolkingen waren vlekkeloos, hoewel deze onlangs uitgestorven zijn geworden.

De lengte van het hoofd en lichaam is 85 tot 110 cm (33 tot en met 43 in), met de korte staart een extra 12 tot 30 centimeter (4.7 tot en met 12 inch); de schouderhoogte is 60 tot 70 centimeter (24 tot en met 28 in). De man is groter dan het vrouwtje, met het gemiddelde gewicht van mannetjes 12,9 kg (28 lb) en een maximum van 26.8 kilogram (59 lb), vergeleken met gemiddeld 9,4 kilogram (21 lb) voor vrouwen; dit is ongeveer de helft van de grootte van de Euraziatische lynx.

De Iberische lynx is kleiner dan haar noordelijke verwanten, en jaagt meestal kleinere dieren, gewoonlijk niet groter zijn dan hazen. Het verschilt ook in habitat keuze, met Iberische lynx bevolken open struikgewas en Euraziatische lynx bossen bewonen.

Het jaagt zoogdieren (met inbegrip van knaagdieren en Insecteneters), vogels, reptielen en amfibieën bij avondschemering. De Europese konijn (Oryctolagus cuniculus) is de belangrijkste prooi (79,5-86,7%), met (5,9%) hazen (Lepus granatensis) en knaagdieren (3,2%) minder vaak. A man vereist een konijn per dag, een vrouwelijke opvoeden welpen zal eten drie konijnen per dag.

Als de bevolking van konijnen in Spanje en Portugal als gevolg van myxomatose afgenomen, de Iberische lynx is vaak gedwongen om aan te vallen jonge damherten, reeën, moeflon en eenden. De Iberische lynx concurreert voor prooi met de red fox, de Egyptische mangoest (Herpestes ichneumon) en de wilde kat. Het is eenzaam en jaagt alleen; het zal achtervolgen zijn prooi of liggen op de loer voor uren achter een struik of rock totdat de prooi is voldoende nauwe om toe te slaan in een paar stappen.

Een lynx, vooral met de jongere dieren, grote schaal, zal zwerven met bereiken bereiken van meer dan 100 kilometer (62 mi). Zijn grondgebied (~ 10 tot 20 vierkante kilometer (3.9 aan 7.7 inw)) is ook afhankelijk van hoeveel voedsel beschikbaar is. Toch, als tot stand gebracht, bereiken de neiging stabiel te zijn in grootte gedurende vele jaren, de grenzen vaak worden langs de door de mens veroorzaakte wegen en paden. De Iberische lynx markeert zijn grondgebied met haar urine, uitwerpselen links in bestaande nummers door de vegetatie, en kras markeert op het geblaf van bomen.