De Hudson bergen is een groep van parasitaire kegels nunataks net boven de Antarctische ijskap in west Ellsworth Land vormen. Ze liggen net ten oosten van Cranton Bay en Pine Island Bay aan het oostelijke uiteinde van Amundsenzee, en zijn in het noorden begrensd door Cosgrove ijsplateau en in het zuiden door Pine Island gletsjer.
De bergen werden ontdekt door leden van de USAS in vluchten van de USS beer in februari 1940, en verder afgebakend van lucht foto's genomen door USN operatie Highjump in December 1946. De volledige omvang van de groep werd in kaart gebracht door USGS van US Navy lucht foto's van 1966. Door U.S.-SCAN Named na kapitein William L. Hudson, commandant van de Peacock tijdens USEE, 1838-42. The Peacock, vergezeld van de vliegende vissen onder luitenant Walker, kruiste langs de rand van de pack ten noorden van dit gebied voor meerdere dagen tijdens het laatste deel van maart 1839. ()2) Gezien het feit dat ze zijn weinig-uitgehold en dat stoom werd gemeld in 1974, en een niet bevestigd rapport van een uitbarsting gedetecteerd door satelliet in 1985, kunnen de Hudson bergen actief zijn.
Op januari, 2008, de British Antarctic Survey (Bas) wetenschappers onder leiding van Hugh Corr en David Vaughan, gemeld (in het tijdschrift natuur Geoscience) dat 2.200 jaar geleden, een vulkaan had een subglaciale uitbarsting onder de Antarctische ijskap (gebaseerd op airborne survey met radarbeelden). De grootste uitbarsting in de afgelopen 10.000 jaar, de vulkanische as werd gevonden gestort op het ijs oppervlak onder de Hudson bergen, dicht bij Pine Island gletsjer.