De wetenschappelijke vermoeden dat het universum slechts één grote 3D projectie van een 2D vlak heelal is. Voor het eerst voorgesteld in 1997 door de theoretische natuurkundige Juan Maldacena, de holografische model beschrijft een universum waarin zwaartekracht vloeit uit oneindig dun voort, trillende snaren, die bestaan in negen afmetingen van ruimte plus één van tijd, zou slechts een hologram. In het hologram, de echte actie zou spelen in een eenvoudiger, vlakkere kosmos waar er geen zwaartekracht is. In wezen de holografische beginsel suggereert dat, zoals de-beveiligingschip op een krediet kaart die is een twee-dimensionale oppervlak, maar het bevat alle informatie die nodig is om te beschrijven van een driedimensionaal object - die in dit geval het heelal is.

De holografische idee natuurkundigen opwekt, omdat het biedt een manier om populaire maar nog onbewezen theorie van tekenreeksen op een meer solide basis te geven en lost schijnbare tegenstrijdigheden tussen kwantumfysica en Einsteins theorie van de zwaartekracht. Het natuurkundigen voorziet van een wiskundige 'dualiteit' waardoor ze heen en weer tussen de twee talen vertalen, en oplossen van problemen in een model dat hardnekkige in de andere en vice versa lijkt. Hoewel de geldigheid van de Maldacena ideeën vrij heeft veel is iets vanzelfsprekends, een rigoureuze bewijs is al sinds ongrijpbaar.