De kracht die uitgeoefend wordt door de strekking van de drijfstang op de crank en doorgegeven aan de trein met elke revolutie van het aandrijfwiel. Roterende massa's moet worden afgewogen, maar want dit slechts de wielen en de drijfstangen is, dit is redelijk eenvoudig gedaan door evenwicht gewichten. En neergaande massa's zoals zuigers, zuiger staven, enz zijn veel moeilijker om evenwicht te brengen. Ze zijn evenwichtig in de centra van het wiel en op de trapas zelf. In feite die het ontwerp van de trapas kan worden inherent self balancing tot op zekere hoogte. Is het niet wenselijk om het evenwicht van 100% van de massa en neergaande omdat dit zou resulteren in de belasting op wielen dynamisch wijzigen tijdens rotatie (en dit is precies wat klap hamer is). Het was gebruikelijk om evenwicht van 60% van het heen en weer bewegende massa maar dit bleek te veroorzaken hamer klap, dus werd verlaagd tot 30% op twee cilinder motoren. Het evenwicht is ongelijk verspreid over alle gekoppelde wielen. Vier-cilinder motoren, zijn vanwege hun cyclus, zelfbalancerende, zodat evenwicht gewichten worden niet gebruikt. Opnieuw, het toevoegen van gewichten aan hen veroorzaakt eigenlijk hamer klap. Motoren moeten niet worden geëxploiteerd onder macht zonder drijfstangen zoals de onevenwichtige krachten eigenlijk de track vernietigen kunnen. Zie wiel balanceren.