Elke klok die wordt gedreven door zijn eigen gewicht. De vroegste verscheen in het midden van de 17e eeuw. Ze had een beugel in de vorm van een arm gekoppeld aan de muur, de hand met een ketting waaraan de klok, in de vorm van een wereldbol, opgehangen. Naar aanleiding van de klok, het was lifed, een veer ingetrokken de keten binnen de klok en, wanneer losgelaten, de klok afstammen. Maurice Wheeler beschreven op van zijn ontwerpen in 1684, de klok aflopende een hellend vlak. Een scharnierende gewicht binnen de klok de macht aan de trein als het probeerde om te veronderstellen een verticale positie, hoewel de werkelijke macht kwam uit de klok het hellend vlak aflopende verstrekt. Uren en minuten werden aangegeven op de klok, de dagen van de week op het vliegtuig. Tegenwoordig steeds vaker de term verwijst naar de Stille sleutelloze klok gemaakt in de vroege jaren 1900. Dit heeft een basis uitvoering twee kolommen met een getande rack in één die een wiel zich met de beweging van de klok bezighoudt. De klok wordt verhoogd tot de bovenkant van de kolommen met de hand, daarop zijn eigen gewicht schijven het; het echappement is zichtbaar en impulsen een korte slinger. Deze klokken, ook genaamd rack klokken, waren populair voor slechts een beperkte periode.