(1) In landmeetkunde en mapping, de hoek tussen een lijn of vlak en een willekeurig gekozen referentielijn of vlak. Op een station triangulatie, waargenomen horizontale hoeken zijn waarnaar een gemeenschappelijk referentielijn en horizontale richting genoemd. Ze zijn meestal verzameld in een enkele lijst van richtingen, met de richting van 0 "een geplaatste eerste en de andere richtingen gerangschikt in volgorde van verhoging met de klok mee. (2) A line, echte of imaginaire, weg van sommige opgegeven punt of plaats naar een ander punt wijzen. Richting heeft twee betekenissen: die van een numerieke waarde en die van een aanwijsapparaat lijn. Twee regels moeten worden opgegeven voor de eerste definitie geldig; slechts één lijn moet worden opgegeven voor de tweede betekenis. (3) Een indicatie van de locatie van één punt met betrekking tot andere zonder tussenkomst van de afstand tussen de twee punten. Het is meestal gezien als een korte segment (van een rechte lijn tussen de twee punten) één einde hebben bij een van de punten en met een pijl als symbool aan de andere kant. Opmerking dat een richting niet een hoek is.