In de theorie van de geestelijke spaties, elementen in verschillende geestelijke ruimtes die gekoppeld zijn door verbindingslijnen.

Tegenhangers zijn vastgesteld op basis van 'pragmatische functie'. Dat wil zeggen, wanneer twee (of meer) elementen in verschillende geestelijke ruimtes een verwante pragmatische functie hebben, ze zijn tegenhangers. Één van de meest opvallende type van pragmatische functie is 'identiteit'. Bijvoorbeeld in Ian Flemings romans, James Bond is de naam van het fictieve Britse spion teken en 007 is de naam van de code die wordt gebruikt door de Britse geheime dienst (MI6) om te identificeren deze spion. De pragmatische functie betreffende de entiteiten genoemd James Bond en 007 coreferentie of identiteit. Met andere woorden, beide expressies verwijzen naar hetzelfde formulier individuele en samen een 'keten van referentie'.

Dit illustreren, kunt u overwegen het volgende voorbeeld: James Bond is een top Britse spion. In de oorlog, 007 was een officier in de Royal Navy. In dit voorbeeld stelt elke zin een eigen mentale ruimte. In de eerste zin de expressie James Bond wordt gevraagd voor de toewijzing van een element met betrekking tot James Bond. In de tweede zin die de expressie 007 wordt gevraagd voor de toewijzing van het element 007 in de tweede mentale ruimte.

Achtergrond kennis vertelt ons dat 007 de codenaam conventioneel toegewezen aan James Bond is. Deze kennis biedt een pragmatische functie die dient om de twee elementen als tegenhangers.