De algemeen aanvaarde rekening van de manier waarop mensen dat categoriseren was de heersende model uit de tijd van Aristoteles tot de vroege jaren 1970. Deze theorie houdt dat conceptuele en taalkundige categorieën hebben 'definities structuur'. Dit betekent dat een entiteit een categorie lid op grond van die voldoen aan een aantal noodzakelijke en (gezamenlijk) voldoende voorwaarden voor lidmaatschap categorie vertegenwoordigt. Deze voorwaarden worden genoemd 'noodzakelijke en voldoende' omdat ze zijn individueel noodzakelijk, maar alleen gezamenlijk kunnen een categorie definiëren.

Traditioneel, de voorwaarden werden verondersteld om worden sensoriële of perceptuele in de natuur. Illustreren, kunt u overwegen de categorie bachelor. Voor een entiteit te behoren tot deze categorie, moet het zich houden aan de volgende voorwaarden: 'is niet getrouwd'; 'is mannelijke'; 'is een volwassene'. Elk van deze voorwaarden is noodzakelijk voor het definiëren van de categorie, maar geen van hen individueel volstaat, omdat 'is niet getrouwd' even voor spinster, houden kon terwijl ' mannelijke ' kon net zo houden voor man, en enzovoort. Tijdens de jaren zeventig experimentele bevindingen die ontstaan onder de vlag van prototype theorie toonde de klassieke theorie van categorisering als ongeloofwaardig als een model van menselijke categorisatieschema.