De vorming of aanwezigheid van obligaties (of andere aantrekkelijke interacties) tussen twee of meer afzonderlijke binding sites binnen de dezelfde ligand en een enkel centraal atoom. A moleculaire entiteit waarin is Chelatie (en de bijbehorende chemische soorten) heet een "chelaat". De voorwaarden bidentate (of didentate), tridentate, tetradentaat... multidentate worden gebruikt om aan te geven het aantal potentiële bandplaatsen van het ligand, ten minste twee van die moeten worden gebruikt door de ligand in de vorming van een "chelaat". Bijvoorbeeld de bidentate ethyleendiamine vormt een chelaat met CuI waarin beide stikstof-atomen van ethyleendiamine zijn gebonden aan de koper. (Het gebruik van de term is vaak beperkt tot metalen centrale atomen).

De zin "bijzondere bandplaatsen" is bedoeld om uit te sluiten, zoals gevallen (PtCl ₃ (CH ₂ = CH ₂)) ^-, ferroceen, en (benzeen) tricarbonylchromium waarin etheen, cyclopentadienyl groep en benzeen, respectievelijk, worden beschouwd als één van de huidige binden sites aan de respectieve metalen atoom, en die worden niet normaal gezien als chelaten.