Zwarte gaten zijn de overblijfselen na zware sterren burn-out en samenvouwen. De gravitationele aantrekkingskracht van een zwart gat is zo sterk dat zelfs niet licht kan ontsnappen. Bovendien kraters en andere onderscheidende kenmerken zijn onmogelijk vanwege de verpletterende krachten uitgeoefend op kwestie in het zwarte gat. Het contrast tussen de initiële complexiteit van een ster en de finale, blijkbaar structureless staat van een zwart gat is dramatische en raadselachtig. Inderdaad, als het zwarte gat geen spoor van zijn complexe verleden toont, is er een duidelijk conflict met determinisme. Volgens het determinisme, de huidige staat van de wereld ontwikkeld van enkele verleden dat moet in staat afgeleid van de huidige, ten minste beginsel zijn. Theoretische fysici zijn sterke gelovigen in het determinisme en zijn daarom geneigd te vermoeden dat de complexiteit van de ster werd omgetoverd tot een soort interne structuur van het zwarte gat, eerder dan het hebben van verdwenen. Recente onderzoek kan hebben ontdekt de geschikte verborgen structuur.