1) Een gen op een van de niet-sex chromosomen die altijd wordt uitgedrukt, zelfs als slechts één exemplaar aanwezig is.

2) Beschrijft een eigenschap of wanorde waarin het fenotype is uitgedrukt in degenen die geërfd hebben slechts één exemplaar van een bepaald genmutatie (heterozygoten); verwijst specifiek naar een gen op een van de 22 paren van autosomes (sex chromosomen)

3) autosomaal dominantie is een patroon van overerving karakteristiek van bepaalde genetische ziekten. "Autosomaal" betekent dat het gen in kwestie op een van de genummerde, of niet-sex, chromosomen bevindt. "Dominante" betekent dat één exemplaar van de ziekte-geassocieerde mutatie is genoeg om te leiden tot de ziekte. Dit is in tegenstelling tot een recessieve aandoening, waar twee exemplaren van de mutatie zijn moest leiden tot de ziekte. Van de ziekte van Huntington is een bekend voorbeeld van een autosomaal dominante genetische wanorde.