Het getal m karakterisering van een hemellichaam van helderheid b m, volgens de formule m ≡ constante -2,5 log b _m, waarin de waarde van de constante hangt af van de toegewezen omvang n en schijnbare helderheid b _n van een ander object genomen als standaard: constante ≡ n -2,5 log b _n, dus dat m - n = -2,5 log (b _m - b _n). Bepaalt de omvang van de schijnbare magnitude met uitzondering van de locatie van het nulpunt. Het nulpunt van de omvang van visual magnitude is, door Conventie, gevonden door de magnitude + 1 toe te wijzen aan de gemiddelde helderheid van de twee sterren Aldebaran en Altair. Op deze schaal, de zon heeft een schijnbare magnitude van-26.7. a star van eerste magnitude (visuele) biedt verlichting 2.43 lumen per vierkante meter of 3.1 x 10 _-6 ergs/cm²-sec. een ster van zesde magnitude (nog net zichtbaar) stuurt 3000 foto per seconde in het oog (een maaswijdte van 5,5 mm). a star van 21e omvang (in de buurt van de grens van telescopische zichtbaarheid) stuurt ongeveer 0,01 foto's per seconde in een gebied van 1 cm².