Ook meer nauwkeurig aangeduid als statistische uitgaven, dit is een van de belangrijkste concepten ingevoerd door John Maynard Keynes dat nog steeds vandaag de dag is de kern van meest macro-economische theorieën over de bepaling van het algehele niveau van werkgelegenheid (en dus het niveau van het nationaal inkomen geproduceerd) in de economie van een land in een gegeven jaar. Hoewel er hebben bleek te zijn een aantal logische problemen en dubbelzinnigheden in de werking van de analogie, Keynes de oorspronkelijke fundamentele begrip was dat "totale vraag" vertegenwoordigd een soort Eindtotaal of samenvatting van alle de verschillende vraag planningen voor al de miljoenen geproduceerde in de nationale economie van een land verschillende goederen en diensten. Dus, Keynes gemotiveerd, net als de micro-economische theoreticus renderend de relatie tussen de verschillende hoeveelheden van een bepaald analyseren kunt goed of de dienst die zal worden gekocht door consumenten tegen verschillende prijzen op een interne markt door middel van een schema van de vraag of vraagcurve, de macro-economische theoreticus kan ook goed gebruik maken van een schema van de geaggregeerde vraag of statistische vraagcurve als een middel voor het analyseren van de relatie tussen de verschillende mogelijke eindtotalen van alle goederen en diensten gekocht in de nationale economie (zoals gemeten door de totale monetaire waarde in de vorm van een raming van de nationale product zoals GNP of BBP) en het algemene prijsniveau (zoals gemeten door een soort van uitgebreide prijs index eerder zoals die waarvan jaarlijkse veranderingstempo vaak gebruikt worden om te meten inflatie). Zodra hij de brainstorm die een alle schema's van de vraag voor individuele goederen in een één eindtotaal kan samenvatten "aggregate demand planning," het was niet veel van een geestelijke sprong voor Keynes tot slot dat het wellicht nuttig om eerst te verdelen geaggregeerde vraag in een klein aantal "subtotal" totale vraag schema's waarvan relaties kunnen helpen verklaren dergelijke grootschalige macro-economische verschijnselen als de business-cyclus, inflatie, economische groei en dergelijke. Dus Keynes uitgevonden allermeest naar de fundamentele ideeën van wat vandaag de macroeconomists conventionele systeem van nationaal inkomen boekhoudkundige is wanneer hij zijn beroemde geaggregeerde vraag identiteit y formuleerde = C + I + G + (X - M) die gewoon betekent dat één land de totale vraag voor nationale product (Y) altijd is gelijk aan de totale eisen van de huishoudens voor consumptiegoederen en diensten (C), plus de totale eisen van zijn bedrijven voor investeringsgoederen (I), plus de totale eisen van de verschillende agentschappen van de overheid voor goederen en diensten (G), plus de netto eisen van buitenlandse consumenten, bedrijven en regeringen voor goederenendiensten diensten van het land (export minus invoer).