Term toegepast op nieuwe vormen van abstracte kunst ontwikkeld door Amerikaanse schilders in de jaren 1940 en 1950. De abstracte Expressionists waren meestal gevestigd in New York City, en ook werd bekend als de New York School. De naam roept hun doel om kunst dat terwijl abstract ook expressieve of emotionele in het effect ervan was te maken. Ze waren geïnspireerd door het surrealistische idee dat kunst uit de onbewuste geest moet komen, en door het automatisme van Miró. Werden twee brede groeperingen binnen het Abstract expressionisme. Dit waren de zogenaamde actie schilders geleid door Pollock, De Kooning, en de kleur-veld schilders, met name Rothko, Newman en nog steeds. De actie schilders werkte in een spontane improvisatorische manier vaak met grote penselen om vegen gebaren merken. Pollock beroemd zijn doek op de grond geplaatst en danste rond het gieten verf rechtstreeks vanuit de kan of het met een achterstand van het penseel of een stok. Op deze manier ze rechtstreeks geplaatst hun innerlijke impulsen op het canvas. De kleur veld schilders waren diep geïnteresseerd in religie en mythe. Ze eenvoudige composities gemaakt met grote gebieden in een enkele kleur die beogen een contemplatieve of meditatie antwoord in de viewer.