Home > Terms > Dutch (NL) > Siberische tijger

Een tijger ondersoort bevolken vooral het Sikhote Alin gebergte met een kleine populaties in Zuidwest Primorje provincie in het Russische Verre Oosten. In 2005, waren er 331–393 volwassene-subadult Amoer tijgers in deze regio, met een fok volwassen bevolking van ongeveer 250 personen. De bevolking is al meer dan tien jaar als gevolg van intensieve behoudsinspanningen, maar gedeeltelijke enquêtes uitgevoerd na 2005 blijkt dat de Russische tijger bevolking daalt stabiel.

De Siberische tijger is de grootste levende felid en rangen onder de grootste katachtigen ooit bestaan.

Phylogeographic analyse met bestaande tiger ondersoort suggereert dat minder dan 10.000 jaar geleden de voorouder van de Amoer en de Kaspische tijger gekoloniseerd Centraal-Azië via de Gansu−Silk weg corridor van oostelijk China dan vervolgens bladeren worden gepasseerd Siberië naar het oosten om de bevolking tijger Amoer in het Russische Verre Oosten.

De Siberische tijger is roodachtig-rusty of rusty-geel van kleur, met smalle zwarte transversale strepen. Het lichaam lengte is niet minder dan 150 cm (60 inch), condylobasal lengte van 250 mm (10 in), buccale breedte 180 mm (7 inch), schedel en lengte van de bovenste carnassial tooth meer dan 26 mm (1 inch) lang. Het heeft een uitgebreide soepel lichaam staande op vrij korte benen met een vrij lange staart. Het is normaal gesproken 5 tot 10 cm (2-4 in) groter dan de Bengaalse tijger, dat ongeveer 107–110 cm (42–43 in) hoog is.

Het geografische bereik van Amoer tijgers in het Russische Verre Oosten zich uitstrekt van Zuid naar Noord voor bijna 1.000 km (620 mi) door de lengte van Primorsky Krai en in zuidelijk Kraj Chabarovsk ten oosten en ten zuiden van de rivier de Amoer. Ze zich ook voordoen in de Oost-Manchurian berg systeem, dat uit China op meerdere plaatsen in Zuidwest Primorje naar Rusland steekt. In beide regio's, pieken zijn over het algemeen 500 tot 800 m (1600-2.600 ft) boven de zeespiegel, met slechts een paar bereiken 1.000 m (3300 voet) of meer. Deze regio vertegenwoordigt een zone van de fusie van twee bioregions: de Oost-Aziatische naaldbossen-bladverliezende complex en het noordelijke boreale complex, wat resulteert in een mozaïek van bos typen die met de hoogte, topografie en geschiedenis variëren. Sleutel habitat voor de Amur tijger zijn Koreaanse breedbladige dennenbossen met een complexe samenstelling en structuur. De holhoornige complex wordt vertegenwoordigd door de rode herten, wilde zwijnen, sika herten, reeën, Manchurian moose, muskushert en ghoral.

Een brede genetische bemonstering van 95 wild Russische tigers gevonden aanzienlijk lage genetische diversiteit, met de effectieve populatiegrootte buitengewoon laag in vergelijking met de grootte van de populatie plaats met de bevolking zich gedraagt alsof het gewoon 27–35 personen. Verder verergeren die het probleem is dat meer dan 90% van de bevolking in het Sikhote Alin gebergte optreedt, en er is weinig beweging van tijgers overkant van de gang van de ontwikkeling, die deze subpopulatie van de veel kleinere subpopulatie gevonden in de zuidwestelijke provincie Primorje scheidt.

De winter van 2006-2007 werd gekenmerkt door zware stroperij. Stroperij van tijgers en hun wild prooi soorten wordt beschouwd als te rijden de daling, maar zware sneeuwval in de winter van 2009 de gegevens kunnen hebben beïnvloed.