Een 29-vierkante kilometer gebied gelegen in de oostelijke buitenwijken van Shanghai die is aangewezen als de "proefterrein" voor China de belangrijkste financiële, handel en liberalisering beleggingsbeleid. Officieel beginnen op 29 September 2013, de vrijhandelszone is onderdeel van de Chinese regering inspanningen voort te zetten met economische hervormingen met het doel om de uitrol van de succesvolle beleid landelijk uiteindelijk.

Een drie jaar opschorting van verscheidene verordeningen betreffende buitenlandse investeringen effectief waardoor overzeese investeerders te investeren zo vrij als hun binnenlandse collega's. Buitenlandse bedrijven zijn toegestaan om te investeren in de bancaire, ziektekostenverzekeringen, logistiek, menselijke hulpbronnen en toerisme sectoren via dochterondernemingen of joint ventures in de vrijhandelszone. Buitenlandse telecommunicatie bedrijven zijn ook toegestaan om een bod voor licenties om internetdiensten binnen de nieuwe speciale economische zone te verlenen. Een internet verbod zal worden opgeheven voor de toegang tot buitenlandse websites, met inbegrip van Facebook, Twitter en The New York Times.

Extra financiële hervormingen zal worden uitgevoerd in de zone, met inbegrip van controle op het kapitaalverkeer versoepeling door volledige convertibiliteit van de yuan en verwijderen van beperkingen op de bank rente. De vrijhandelszone experiment is ontworpen om het evenwicht van de economie van China van productie gebaseerde aan een consumptie en service gedreven model.