De Nicaragua-Canal is een transoceanische kanaal via Nicaragua die de Atlantische Oceaan en de Stille Oceaan om rivaal Panama de binnenwateren is gekoppeld. Het idee van de bouw van een belangrijke waterweg in Nicaragua werd voor het eerst voorgesteld in de vroege koloniale tijdperk als alternatief voor de optie van Panama. Napoleon III schreef een artikel over de haalbaarheid ervan in de vroege 19e eeuw. In de vroege 20e eeuw, de Verenigde Staten verlaten plannen om te bouwen van een waterweg in Nicaragua, nadat het gekocht de Franse belangen in het Panamakanaal. Uit de late 19e eeuw tot de 21e eeuw de Nicaragua kanaal optie dook van tijd tot tijd met verschillende belanghebbenden uiting van belang bij de bouw of financiering van het project. Echter deze belangen nooit ging verder dan enquêtes en haalbaarheidsstudies.

Als gevolg van de gestage toename van de wereldwijde scheepvaart in de 21e eeuw met de opkomst van landen zoals China, India en anderen in de ontwikkelende wereld, werd het Nicaragua kanaal als een nieuwe verzending route economisch levensvatbaar. In juni 2013, Nicaragua de nationale Assemblée goedgekeurd een wetsvoorstel een 100-jaar operationele recht Hong Kong Nicaragua kanaal ontwikkeling Investment Company (HKND Group) te financieren en bouwen van de waterweg te verlenen.

Op 172 zeemijlen (278 km), de waterweg is meer dan drie keer de lengte van de 100-jaar-oude Panama Canal, die werd afgerond door de Verenigde Staten 34 jaar na Franse ingenieurs begon het. Bouw van het kanaal, kosten $50 miljard, naar schatting officieel begon op 22 December 2014, met voltooiing verschuldigd binnen vijf jaar operationeel rond 2020. Vergeleken naar het Panamakanaal, het kanaal van Nicaragua zullen zowel dieper en breder. Het succes van de Nicaragua-Canal jaarlijkse economische groei tot meer dan 10 procent van Nicaragua, een van de armste landen in Latijns-Amerika zal verhogen.