Max Theodor Felix von Laue (9 oktober 1879-aldaar, 24 April 1960) was een Duits natuurkundige die won de Nobelprijs voor de natuurkunde in 1914 voor zijn ontdekking van de diffractie van röntgenstralen door kristallen. Naast zijn wetenschappelijke inspanningen met bijdragen in de optica, kristallografie, kwantumtheorie, supergeleiding, en de theorie van relativiteit, hij had een aantal administratieve posities die geavanceerde en geleide Duitse wetenschappelijk onderzoek en ontwikkeling tijdens vier decennia. Een sterke bezwaarmaker te nationaal-socialisme, hij was behulpzaam bij het herstel en het organiseren van Duitse wetenschap na de Tweede Wereldoorlog.