Joseph Addison (1672–1719) was een Oxford geleerde, dichter, toneelschrijver, essayist in de geschiedenis van de filosofie voornamelijk op de kracht van zijn 1712 Essay over de geneugten van de verbeelding, zijn en Richard Steele tijdschrift The Spectator bekendgemaakt.Addison

definieert "geneugten van de verbeelding" als "dergelijke geneugten als gevolg van zichtbare objecten" hij noemt "primaire" die afgeleid van dingen aanwezig aan visie, "secundaire" die afgeleid van dingen slechts genoemd voor de geest. Er zijn drie kwaliteiten van objecten waaruit de primaire geneugten kunnen voortkomen: grootheid, nieuwheid, en schoonheid. Grootheid is een uitgestrektheid die gooit de viewer in "een aangename verbazing," als in, bijvoorbeeld, de aanblik van een bergketen. Nieuwigheid omvat wat is er nieuw of onbekend aan de viewer, als een verse weide in het voorjaar kan zijn, evenals wat voortdurend zijn verschijning, bijvoorbeeld verandert, een waterval. Schoonheid bevat, aan de ene kant wat optredens effect seksuele aantrekking, en aan de andere, "de gaiety of een verscheidenheid van kleuren," "de symmetrie en het aantal delen," en "de regeling en vervreemding van organen".