Harrington–Abell is een periodieke komeet in ons zonnestelsel.Het werd ontdekt door Robert G. Harrington en George O. Abell in 1955 op platen van de Palomar Sky Survey genomen met de 49-inch Samuel Oschin telescoop

.

Sindsdien is het gezien op elke verschijning. Met een periode van ongeveer 7 jaar, is het gezien dicht bij de perihelia in 1954, 1962, 1969, 1976, 1983, 1991 en 2006. De omlooptijd gewijzigd van 7.2 7.6 jaar wanneer het doorgegeven 04 AU van Jupiter in April 1974. Het wordt doorgaans niet helderder dan over omvang 17.

In 1998/1999, het was onverwacht helder. Toen hersteld op 21 juli 1998 door Alain Maury, hij verwacht dat het over omvang 21 of 22. In plaats daarvan, hij vond het duizenden keren helderder op omvang 12.2. De volgende nacht, de helderheid door anderen werd geschat op omvang 10,9-11,8. Het kan hebben gehad een tweede uitbarsting ongeveer 80 dagen vóór de perihelion. Het ten slotte verschoten op dimmer dan grootte 12 tegen het einde van maart 1999.

Op zijn terugkeer in 2006, het keerde terug naar normale helderheid