Komeet Grigg–Skjellerup (formeel aangewezen 26 P/Grigg–Skjellerup) is een periodieke komeet.

Ontdekt in 1902 door John Grigg van Nieuw-Zeeland, en herontdekt in haar volgende verschijning in 1922 door John Francis Skjellerup, een Australische vervolgens wonen en werken voor ongeveer twee decennia in Zuid-Afrika waar hij een stichtend lid van de Astronomical Society of Southern Africa was.

In 1987, het te laat werd ontdekt door Ľubor Kresák dat de komeet had waargenomen in 1808, door Jean-Louis Pons.

De komeet heeft vaak geleden de gravitationele invloed van Jupiter, die zijn baan aanzienlijk heeft gewijzigd. Bijvoorbeeld, de perihelion afstand is veranderd van 0.77 AU in 1725-0,89 AU in 1922-0.99 AU in 1977 en 1.12 AU in 1999.

Met die haar recente perihelium zo dicht aan Earth's orbit het een gemakkelijk doelwit maakte te bereiken voor de missie van Giotto (ruimteschip) in 1992, waarvan de primaire missie om komeet Halley was. Giotto had een dichtst genaderd Grigg–Skjellerup van 200 km, dichterbij dan haar aanpak van komeet Halley, maar was niet in staat om beelden zijn camera werd verwoest tijdens het Halley rendez-vous in 1986.

In 1972 werd de komeet ontdekt voor de productie van een meteoor douche, de Pi-Puppids, en zijn huidige baan maakt ze piek rond 23 April, voor de waarnemers op het zuidelijk halfrond, beste gezien toen de komeet in de buurt van perihelium.

De 2002 rendement (verwachte perihelium rond 8 oktober 2002) was zeer ongunstige en geen opmerkingen werden gemeld.

De kern van de komeet wordt geschat op 2.6 kilometer in diameter