Aenesidemus (1e eeuw v.Chr.) was een Grieks sceptisch filosoof, geboren in Knossos op het eiland Kreta. Werd zeer weinig gekend over Aenesidemus van leven. Hij onderwees in Alexandrië en bloeide kort na het leven van Cicero en werd geassocieerd met de Atheense Academie rond de tijd van de ineenstorting in 87 V.Chr. Hij was partij bij het geschil tussen Philo van Larissa, die pleitte voor een milde vorm van scepticisme in de vorm van een externalist, coherentist epistemologie en Antiochus van Ascalon, waarvan epistemologie was eigenlijk die van stoïcijnse foundationalism .

The Academy had al twee eeuwen het huis van epistemologische scepticisme, grotendeels jegens de optimistische epistemologie van de Stoïcijnen, die geponeerd "angstig impressions" (phantasiai katalêptikai), dat uitgevoerd hun eigen garantie van de waarheid. Aenesidemus Philo en Antiochus zag als verraad dat erfgoed als "Stoïcijnen vechten met Stoïcijnen" (Photius, bibliotheek catalogus 212), en herleid tot "filosoferen na de mode van Pyrrho van Elis."

Aenesidemus schreef acht boeken van Pyrrhonian verhandelingen, die Photius samengevat: "het hele doel van het boek is aan de grond van de mening dat er geen grond voor de aanhouding, door middel van waarneming of gedachte." De grootste last van de Discourses Photius zegt, is om vast te stellen dat niemand echt om het even wat grijpt. Echter alleen Pyrrhonian sceptici zich bewust van deze onwetendheid zijn, terwijl iedereen anders is ten onrechte van mening te zijn in het bezit van veilige kennis. Deze valse overtuiging en de onvermijdelijke geschillen die uit het duidelijk feit voortvloeien dat verschillende mensen verschillende en incompatibele overtuigingen, houden de dogmatici ("geloof-houders," als sceptici stijl van hun tegenstanders) leidt naar "onophoudelijke kwellingen."

Sceptici, hebben geen overtuigingen, voorkomen dat deze kwellingen; inderdaad ze "zijn blij... in de wijsheid om te weten dat ze stevige vrees van niets hebben."