De 1918 grieppandemie (de "Spaanse griep") was een grieppandemie, en de eerste van de twee pandemieën waarbij H1N1 influenzavirus (de tweede was de 2009 grieppandemie, een uitbraak van griep varkens). Het was een buitengewoon ernstige en dodelijke pandemie die verspreid over de hele wereld. Historische en epidemiologische gegevens zijn ontoereikend om te identificeren van de geografische oorsprong. De meeste slachtoffers waren jonge gezonde volwassenen, in tegenstelling tot de meeste uitbraken van influenza, die voornamelijk invloed op jonge, ouderen of verzwakte patiënten. De griep pandemie was betrokken bij het uitbreken van encephalitis lethargica in de jaren 1920.

De pandemie duurde van maart 1918 tot juni 1920, verspreiden zelfs naar de arctische en afgelegen eilanden van de Stille Oceaan. Tussen 50 en 100 miljoen stierf, waardoor het een van de dodelijkste natuurrampen in de menselijke geschiedenis. Zelfs met behulp van de lagere schatting van 50 miljoen mensen, 3% van de wereldbevolking (die was 1,86 miljard op het moment) stierf aan de ziekte. Ongeveer 500 miljoen, ofwel 27%, werden besmet.