Het gebied van studie bekend als cognitieve semantiek is betrokken met het onderzoek naar de relatie tussen ervaring, het conceptuele systeem en de semantische structuur gecodeerd door taal. Concreet onderzoeken wetenschappers werken in cognitieve semantiek conceptuele structuur (kennisrepresentatie) en conceptualisering (betekenis constructie).

Cognitieve semanticists hebben taal werkzaam als de lens waardoor deze cognitieve fenomenen kunnen worden onderzocht. Dus onderzoek in de cognitieve semantiek neigt te zijn ook geïnteresseerd in de modellering van de menselijke geest zo veel als het gaat met het onderzoek naar taalkundige semantiek.

Zoals de grotere onderneming van cognitieve taalkunde waarvan het vormt een subset, cognitieve semantiek vertegenwoordigt een aanpak in plaats van een enkele gelede theorie.

Er zijn vier leidende beginselen van cognitieve semantiek die kenmerkend zijn voor de aanpak. Voorbeelden van theorieën in cognitieve semantiek zijn theorie, conceptuele metafoor theorie, frame semantiek, geestelijke spaties theorie, LCCM theorie, principiële polysemie en benaderingen aan de taalkundige semantiek zoals cognitieve lexicale semantiek en encyclopedische semantiek te mengen.