Niccolò di Bernardo dei Machiavelli (3 mei, 1469-21 juni 1527) Niccolò Machiavelli (3 mei, 1469—June 21, 1527) was een Italiaanse politieke filosoof tijdens de Renaissance. Machiavelli werd als ambtenaar in Florence, de belangrijkste figuur in realistische politieke theorie, cruciaal voor latere studies in politicologie. Zijn beroemdste boek, Il Principe (The Prince), een werk bedoeld als een instructie boek voor linialen was. Gepubliceerd na zijn dood, pleitte het boek voor de theorie dat wat noodzakelijk necessary—an vroeg voorbeeld van utilitarianisme en realpolitik was.

Machiavelli van theorieën werden uitgewerkt in de 20e eeuw. Machiavelli was ook de auteur van vele "Discourses" op het politieke leven in de Romeinse Republiek, Florence en andere Staten, waarin hij aangetoond beheersing van andere weergaven. Echter het bijvoeglijk naamwoord "Machiavellian" wordt gezien door de meeste deskundigen te onnauwkeurig hem en zijn standpunten, gekomen om te beschrijven smalle, eigenbelang gedrag nagestreefd door belangengroepen vertegenwoordigen. Samen met Leonardo da Vinci, wordt Niccolo Machiavelli beschouwd als het ideale prototype van de Renaissance man. Terwijl dit epitheton meer geschikt wellicht dan Machiavelli beschrijven als "Machiavellian", het kan eerlijk zijn om te verklaren dat hij bezat een "machiavellistische intelligentie.\