Dit verwijst naar het feit dat onze zon waarschijnlijk de helderheid ervan is toegenomen tijdens haar leven (ongeveer 3. van 5 miljard jaar). Deze aanname is gebaseerd op astrofysische waarnemingen van vele andere sterren. De beste wetenschappelijke conclusies zijn dat toen onze zon Jong was had een helderheid (totale energie output) van 70-80% van wat het nu is, echter, is duidelijk er (op basis van geologische records en lange termijn bewijs voor de aanwezigheid van vloeibaar water) ongeveer dezelfde lange termijn planetaire temperatuur op aarde (ongeveer 15 graden C, gemiddeld gehele planeet) in plaats van kouder eerdere oppervlaktetemperaturen later gevolgd door warmere oppervlaktetemperaturen. Deze paradox suggereert dat de oppervlaktetemperatuur van de planeet kan hebben gecontroleerd door atmosferische gassen waarvan concentraties gevarieerd na verloop van tijd terwijl (via het broeikaseffect) de oppervlaktetemperatuur relatief constant te houden (Zie Gaia-hypothese).