Een portret is een weergave van een bepaalde persoon. Portretschilderkunst is een zeer oude kunstvorm terug op zijn minst te gaan met het oude Egypte, waar het bloeide uit ongeveer 5.000 jaar geleden. Vóór de uitvinding van de fotografie was een portret geschilderd, gebeeldhouwde of getekende de enige manier om het opnemen van het uiterlijk van iemand. Maar portretten zijn altijd meer dan alleen een record. Zij zijn gebruikt om te laten zien van de macht, belang, deugd, schoonheid, rijkdom, smaak, leren of andere kwaliteiten van de sitter. Portretten zijn bijna altijd geweest vleiend, en schilders die weigerden te vleien, zoals William Hogarth, de neiging om hun werk verworpen te vinden. Een opmerkelijke uitzondering was Francisco Goya in zijn blijkbaar ronduit waarheidsgetrouw portretten van de Spaanse koninklijke familie. Kunstenaars zelfportretten zijn een interessante subgroep van portretten en vaak kan zeer self-revelatory. Die van Rembrandt zijn vooral bekend. Onder toonaangevende moderne kunstenaars portret werd schilderen op de Commissie, dat wil zeggen om te bestellen, steeds zeldzamer. In plaats daarvan kunstenaars geschilderd hun vrienden en liefhebbers op welke manier ze verheugd. Meeste van Picasso's foto's van vrouwen, bijvoorbeeld, echter bizar, kan worden geïdentificeerd als portretten van zijn liefhebbers. Op hetzelfde moment werd fotografie het belangrijkste medium voor traditionele portretten, brengen wat was voorheen een dure luxeproduct binnen de portemonnee van bijna iedereen. Sinds de jaren negentig hebben kunstenaars ook video gebruikt om levende portretten. Maar portret schilderij blijft floreren. (Zie ook gesprek stuk; Miniatuur; Genres. )