Pointillisme is de specifieke naam gegeven aan de post-impressionistische werk van Seurat en Signac en hun volgelingen. Camille en Lucien Pissarro had een neo-impressionistische fase en hun werk voortgezet te oefenen sterke sporen van de stijl. Pointillisme wordt gekenmerkt door het gebruik van de techniek Klasser (vaak volksmond maar ten onrechte genoemd pointillisme, een term Signac verworpen). Divisionisme probeerde te plaatsen impressionistisch schilderij van licht en kleur op een wetenschappelijke basis met behulp van optische mengsel van kleuren. In plaats van het mengen van kleuren op het palet, waardoor de intensiteit, werden de primaire kleurcomponenten van iedere kleur geplaatst afzonderlijk op het canvas in kleine wat schar betreft zodat ze in het oog van de toeschouwer mengen zou. Optisch gemengde kleuren verplaatsen naar wit, dus deze methode gaf meer helderheid. Deze techniek was gebaseerd op de kleurtheorieën van M-E Chevreul, waarvan De la loi du contraste simultanée des couleurs (inzake het recht van de gelijktijdige contrast van kleuren) werd gepubliceerd in Parijs in 1839 en had een toenemende invloed op Franse schilders van toen af aan, met name de impressionisten en post-impressionisten in het algemeen, evenals de Neo-Impressionists.