De Chinese filosofie van Taoïsme (of Taoïsme) ontwikkeld in het laatste deel van de Chou dynastie, tijdens een periode van onrust in die was het niet duidelijk dat de Chinese beschaving zou overleven. Het vertegenwoordigt een naturalistische ideaal van hoe men hun leven leven moet. Van de Chinese term die Tao kan worden vertaald in het Engels, wat betekent "the way". Het is een filosofie die leert dat de natuur heeft een "weg", waarin het wordt verplaatst, en dat mensen moeten passief aanvaarden de "manier" van aard, eerder dan het weerstaan.

Een concept aan dit gerelateerde is dat van wu-wei, wat betekent "niet doen". Dit betekent dat mensen niet onnatuurlijk moeten door dingen te doen, maar veeleer openlijk de natuurlijke manier moeten accepteren. De nadruk wordt gelegd op de link tussen mens en natuur. Taoïsme leert dat deze link verminderd de noodzaak van regels en volgorde, en leidt een tot tot een beter begrip van de wereld.