(1879 - 1967) A Harvard opgeleide zoöloog die voor het eerst ging om te zien op een expeditie naar de Malediven eilanden met Alexander Agassiz in 1901. Later nam hij deel aan de oostelijke tropische Stille Oceaan expeditie ook georganiseerd door Agassiz . Eerste leidde hij een expeditie in 1908 toen nam hij naar Grampus Golfstroom wateren te verzamelen van verschillende faunistische monsters. Na vier jaar van het schrijven en publiceren van de resultaten van deze expedities, de receptie-gebonden Bigelow aan een reeks baanbrekende onderzoek begonnen cruises in de Golf van Maine in 1912. Bracht hij de komende 15 jaar, kort onderbroken door service als navigatie-officier op een leger transport, herhaalde studies van de Golf van Maine op de wijze doet baanbrekend werk verricht door de ICES in Europa twintig jaar eerder. Studeerde hij de vis, plankton en hydrografie van de Golf, herhaaldelijk nemen vele metingen over de jaren, met inbegrip van temperaturen, watermonsters, water kleur en transparantie, stromingen (met behulp van een Ekman stroomsnelheidsmeter), zoutgehalte (met behulp van de methode van de ICES van titratie en hun standaard Water), kwantitatieve en regelmatige plankton uitzettingen, en baggeren en trawlvisserij. In latere jaren zou hij drift flessen afleiden van de algehele Lagrangiaan omloop patroon in de Golf vrijgeven.

Bigelow was een Amerikaans pionier in dat hij was de eerste methoden toe te passen de ICES van herhaalde metingen gedurende vele jaren aan Amerikaanse wateren. De resultaten van de Golf van Maine studies werden gepubliceerd in afzonderlijke monografieën voor de vis (1915), plankton (1926) en fysische oceanografie (Bigelow (1927)). Bigelow publiceerde ook een autobiografie (Bigelow (1964)) en een economische overzicht van oceanografie (Bigelow (1931).