Wanneer een regering neemt eigendom van een bedrijf van de particuliere sector. Nationalisatie was een trendy deel van de mix in landen met een gemengde economie tussen 1945 en 1980, waarna de privatisering van staatsbedrijven ondernemingen werd steeds populairder. Het bedrag van publiek eigendom in verschillende landen altijd aanzienlijk varieert. Nationalisatie heeft plaatsgevonden om verschillende redenen, variërend van socialistische ideologie tot pogingen om te verhelpen voorbeelden van marktfalen. De prestaties van genationaliseerde bedrijven heeft vaak, maar niet altijd, slecht geweest ten opzichte van hun particuliere tegenhangers. Staat-eigendom bedrijven vaak genieten van een wettelijk beschermde monopolie, en het gebrek aan concurrentie betekent dat de ondernemingen weinig druk doelmatig te ondervinden. Politici vaak mengen in belangrijke managementbeslissingen, waardoor het moeilijker te nemen impopulaire acties op beloning, fabriekssluitingen en banenverlies, met name als er sterke openbare sector vakbonden en een regering van de Unie-vriendelijk. Politiek opgelegde financiële beperkingen kan ook dwingen publiekrechtelijke bedrijven te weinig. Hoewel privatisering niet universeel gunstig is geweest, over het geheel genomen is het toegenomen economische efficiëntie.