Afkorting voor de manier waarop een wijziging in de uitgaven een nog grotere verandering in het inkomen produceert. Bijvoorbeeld, stel dat een regering lost fiscaal beleid, verhoging van netto overheidsuitgaven door te pompen een extra 10 miljard dollar in het onderwijs. Dit heeft een onmiddellijk effect door het verhogen van de inkomsten van leraren en van mensen die verkopen educatieve leveringen of te bouwen of te handhaven scholen. Deze mensen zal op zijn beurt besteden een deel van hun extra geld brengen meer geld in de zakken van anderen, die besteden een deel van het, enzovoort. In theorie, dit proces kan eindeloos doorgaan, in welk geval de multiplier zou hebben een oneindige waarde. In de praktijk, de meeste mensen slaan sommige van hun extra inkomsten eerder dan het uitgeven. Hoeveel ze uitgeven zal afhangen van hun marginal propensity to consume. De waarde van de multiplier kan worden berekend door deze formule:

vermenigvuldiger = 1 / (1-marginal propensity to consume)

als de marginal propensity to consume 0 is. 5 (50 cent van een extra dollar), de multiplier is 2. In de praktijk is het vaak moeilijk te meten het multiplicator-effect, of om te voorspellen hoe het zal reageren op, zeg, veranderingen in het monetaire of fiscale beleid.