Klonen, die komt van nature in vele boomsoorten, is uitgaande van een snel groeiende rol in de commerciële bosbouw. Klonen is de productie van genetisch identieke kopieën (ramets) van een originele, geselecteerde individu (ortet). Direct bewijs van mensen klonen houtachtige planten stamt circa 1000 V.Chr. Inderdaad, dergelijke klonen waarschijnlijk veel eerder opgetreden toen sommige prehistorische persoon merkte dat verse takken vast in de grond zou soms wortel en produceren van een nieuwe stam.

Cloning is al lang de standaardprocedure voor het produceren veel boom voedingsgewassen, zoals appels en bananen. Het is ook een belangrijkste propagatie techniek in de woody sier getrouwe boomstructuurshapes, gebladerte kleur, gebrek aan productie van zaaigoed en andere unieke eigenschappen als . Klonen specifiek voor de productie van verbeterde plantages datums terug ten minste de 19e eeuw met sugi (Cryptomeria japonica) in Japan en hybride populieren (Populus spp.) in Europa. Met de snelle groei van genetische verbetering inspanningen in de jaren 1950, klonen werd belangrijk als basis voor de meeste zaadgaarden (plantages van bomen vastgesteld voor de productie van genetisch verbeterde zaad). Tot voor kort, de oprichting van grote plantages van gekloonde bomen was beperkt tot een paar soorten die goedkoop van houtstekken kon worden verankerd. Nu, is dat alle veranderen dankzij weefselkweek en andere methoden van de biotechnologie.

De mogelijkheid om te klonen bomen is een van de belangrijkste instrumenten die worden gebruikt bij de bouw van de zeer productief, zeer gespecialiseerde boom plantages die de wereld zal moeten voldoen aan de toekomstige vereisten voor hout producten, hernieuwbare energie, en sommige biologische chemicaliën. Echter willekeurige klonen ook voert aanzienlijke risico's voor de lange termijn stabiliteit van plantages.