In de breedste zin van het woord is "Bank" de werkzaamheden van de tijdelijke verantwoordelijkheid voor de bescherming van het geld van andere mensen ("deposito's") en vervolgens uitlenen van deze fondsen (samen met de bankiers eigen fondsen) om te verdienen belang voor de eigen bankrekening. Bancaire ondernemingen dus hun winst voornamelijk door te dienen als "financiële tussenpersonen" die de verspreide besparingen van vele huishoudens en bedrijven mobiliseren (door het aanbieden van bewaring diensten en uitbetalen van de rente op ten minste een aantal soorten rekeningen) en breng vervolgens deze gebundelde middelen beschikbaar voor geschikte kredietnemers (aan bedrijven die willen financieren voorgestelde investeringsprojecten of misschien aan consumenten die willen financieren grote ticket duurzaam consument goederen zoals auto's of misschien gouvernementele entiteiten waarvan beleidsmakers hebben besloten om meer geld dan zij hebben ontvangen in inkomsten collecties uitgeven). De toezeggingen van de bank zijn eigen kapitaal (en ook koopt buiten storting verzekering) om te garanderen dat alle bewaargever al zijn/haar geld kunt krijgen terug in contanten niet later dan sommige contractueel lengte van de tijd opgegeven na de kennisgeving van terugtrekking. De bank maakt deze enigszins riskant garantie zelfs al is het vrij voorspelbaar dat sommige (hopelijk kleine) percentage van de leningen die de bankiers maken met behulp van depositers fondsen zal "weer zuur" en niet worden terugbetaald door de kredietnemer. Van de bank winsten ontstaan hoofdzakelijk uit de (positieve) verspreiding tussen de kosten van beveiliging en onderhoud van deposito's en haar inkomsten uit provisies en rente op de leningen. (Natuurlijk banken vaak willen maken extra winst verkoop van andere financiële diensten aan hun klanten en klanten zo goed, maar het bedrijf van aanvaarden van deposito's en leningen maken is de bepalende kern van de bancaire activiteiten.) Niet alle bedrijven die betrokken zijn bij "bankieren" in deze ruime zin worden officieel genoemd "banken." Savings & loan verenigingen, kredietverenigingen en andere diverse thrift instellingen bieden soortgelijke diensten onder andere namen. De wetten van de Verenigde Staten en de meeste andere ontwikkelde industrielanden bieden voor meerdere soorten financiële bemiddelende instellingen waarvan ambtenaar "" normaal gesproken etiketten afhankelijk van de geselecteerde toepassing waarvoor zij zal lening geld (bedrijfsleningen, consumentenkredieten, onroerend goed hypotheken, enz.), de maximale periode waarvoor zij zal contract een lening (2 jaar? 5 jaar? 30 jaar?), en de vormen van aanvullende diensten (het controleren van bevoegdhedendeviezen, beheer van vertrouwensrelaties en landgoederen, enz.) dat zij voor hun klanten buiten fundamentele nemen van deposito's en uitbreiding van leningen bepalen kunnen. Vanuit het perspectief van deze cursus, banken zijn vooral van belang vanwege hun belangrijke rol in het bepalen van de grootte van het materieel geld. Aanzienlijk minder dan de helft van de Amerikaanse geldhoeveelheid (M1) bestaat uit fysieke contant geld of munt (munten en biljetten). Het grootste deel van de voorraad van het geld in de VS (of elke andere hedendaagse geavanceerde industriële economie) is in de vorm van 'slechts' posten vertegenwoordigen bank depositers creditsaldo's in hun persoonlijke of zakelijke controle van de rekeningen. En, merkwaardig genoeg voor de niet-ingewijden, betekent dit dat banken geld "uit de lucht" voortdurend maakt gewoon doordat boekhouding posten die nieuwe betaalrekening kredieten aan klanten toewijzen zoals ze leningen van de bank nemen. Natuurlijk, particuliere banken kunnen niet simpelweg het maken van geld uit de lucht zonder beperking en verwachten nog steeds om te blijven in het bedrijfsleven. Wanneer de bank van een kredietnemer rekening met het bedrag van zijn nieuwe lening kredieten, het is te verwachten dat de lener zal zeer binnenkort wilt besteden deel of het geheel van het geld dat hij heeft geleend. Na de controle de kredietnemer schrijft wordt gestort op rekening van iemand anders in een andere bank, de controle zal binnenkort worden gepresenteerd voor collectie bij de leningen bank, en zij zullen moeten hebben het geld bij de hand te betalen de andere bank op dat moment. Het meer dollars waard van leningen een bank heeft uitgebreid, de meer geld zal moeten hebben op hand in de reserves om te voldoen aan de dagelijkse stroom van aflossingen. Meeste of alle van de verlossing controle eist komen in elke dag kan normaal worden gecompenseerd door de liquide middelen en controles getrokken op andere banken die de depositers en leners hebben gebracht en gestort of betaald die dag, maar een 'ongezond' bank die zich uitstrekt van leningen met roekeloos verlaten vroeg of laat zal vinden dat de stroom van controle voorgelegd aan het voor collectie aanzienlijk groter is dan de immigratiestroom van externe controles en cash gebracht inch eenmaal de bank gewelven zijn leeg en de cash reserves zijn verdwenen, het beheer moet snel ('s nachts!) ofwel lenen van de noodzakelijke extra cash elders (waarschijnlijk tegen een hoge rente) of anders verkopen sommige van activa van de bank (vanwege de haast, waarschijnlijk tegen brand-verkoop prijzen). Als de verontruste bank niet langer lenen kan en heeft geen activa links die op korte termijn kunnen worden verkocht, het kan niet langer voldoen aan de ontractual garanties te betalen haar verplichtingen op de vraag en daarom uit het bedrijfsleven met de banken eigenaren en managers nu onderworpen aan civiele (en misschien criminele) wettelijke sancties (bankroet, geschikt voor schending van het contractnalatigheid, en fraude, aanklachten voor fraude, verduistering, enz.). "Geluid" banken beperken het volume van de leningen die ze uit te breiden zodat zij in een voorzichtig evenredige relatie tot de hoeveelheid blijven direct liquide middelen ze beschikken in "reserves" (als valuta in de kluis of als vraag naar deposito's in sommige andere bank, zoals de Federal Reserve). Maar bankiers geconfronteerd met een moeilijk compromis. De stroom van de controles dat zal worden voorgelegd voor betaling en het volume van nieuwe deposito's en leningen terugbetalingen komen in elke dag niet kan worden voorspeld met 100% nauwkeurigheid, dus hoe hoger de Fractie van de totale storting verplichtingen de bank klaar in reserves, het veiliger of "gezonder houdt" de bank kan worden beschouwd (en de aantrekkelijker zal de bank lijkt te depositers en andere potentiële zakenpartners). Echter reserves doen niet opbrengst elk rente-inkomsten aan de bank; alleen de fondsen die zijn vastgebonden in leningen aan leners (oplosmiddel) kunnen rechtstreeks en onmiddellijk bijdragen tot de rentabiliteit van de bank. Om hun winsten te maximaliseren, bank beheer moet vinden de beste manier om een evenwicht tussen de noodzaak om hun "Reserveratio" op een niveau dat hoog genoeg te beperken hun risico's van insolventie en het conflicterende noodzaak om te houden van het hoogste haalbaar percentage van de beschikbare middelen van de bank tegen rente uitgeleend.